Afgelopen weekend hebben leden van het NBFT gespeeld op het strand van Puerto del Carmen, Lanzarote. Eenmaal op het eiland aangekomen kwamen de mooie herinneringen van vorig jaar weer boven. Tijdens dit voorbereidingstoernooi in 2014 speelden we toen voor het eerst als team in onze nieuwe oranje kit. Nu hadden we geen grote ambities, maar wilden we ongedwongen samen spelen, lol maken en genieten van een fantastisch toernooi. De 2015 editie van het toernooi CFC ( Coman Fruta Cabrones ) was opnieuw een fantastische ervaring. Naast dat het prachtig weer was, hadden we de luxe om tegen teams te spelen met een hoog niveau.
Op vrijdagochtend speelden we onze eerste wedstrijd met zeven spelers ( Marieke, Michiel, Rogier, Sanne, Jon, Hilco en Yvonne ) tegen team ‘No Limit’. We speelden als ploeg een vermoeiende maar solide wedstrijd en wonnen met 13-5. Sanne stond te shinen op het veld en werd terecht verkozen tot MVP, waarna zij een prachtige plaktatoeage op haar kuit kreeg met de tekst ‘No Limit’. Die tattoo heeft ze de rest van het weekend met trots gedragen.
Net na de eerste winst kwam ook de rest van het team aan: Justine, Barry, Lisa en zelfs Dino hadden hun weg naar het mooie strand gevonden. Wat fijn, we waren compleet! Eerst even zwemmen en daarna op naar de tweede wedstrijd. De tegenstander was ‘La Familia’, een team met elf (!) familieleden van jong tot oud en een klein aantal pick-ups. Tijdens de wedstrijd bleek de familieband behoorlijk sterk, La Familia was een goede tegenstander waardoor wij lekker moesten werken voor de punten. Gelukkig kon het NBFT de koppies koel houden en de turns verzilveren. Eindstand 13-8.
De laatste wedstrijd van de dag speelden we tegen het team ‘Good Lord’ waarin een aantal spelers van Clapham zaten. Tijdens deze wedstrijd lieten verschillende van onze spelers zich van hun sterkste kant zien. Hilco gooide waanzinnige pulls en Barry domineerde rijkelijk op offence. Helaas maakten we als team net iets teveel fouten en liep de aanval niet altijd even soepel. We verloren uiteindelijk met 8-10. Na de heerlijke eerste dag vierden we feest op de top van een vulkaan en dronken we biertjes/mojito’s/honingrum aan het blauwverlichte zwembad en genoten we van het prachtige leven van een speler van het NBFT.
Het geluk was zaterdag aan onze zijde, want de eerste wedstrijd speelden we pas om 11.00 uur. Lekker uitslapen dus, maar wel op tijd op voor de koffie. Maar hee, hoe kan dat nou ? Sinterklaas was langs geweest ! Een niet nader te noemen speler van het NBFT had namens de Sint een fantastisch gedicht geschreven waaruit de passie en liefde voor de sport en voor het samen zijn en samen spelen prachtig naar voren kwam. Sint en Piet hadden ook wat lekkernijen gebracht. Heerlijk !
Terug naar de eerste wedstrijd van de dag. We wisten dat we het team ‘XLR8RS’ zouden treffen, niet de sterkste tegenstander van het toernooi. Maar captain Rogier kreeg het voor elkaar om het hele team in een waanzinnig scherpe focus te houden waardoor we zeer overtuigend wonnen met 13-3.
De tweede wedstrijd speelden we tegen ‘Team FOX News’, de wedstrijd waar we al zolang naar hadden uitgekeken. Vorig jaar speelden velen van ons de wedstrijd van hun leven tegen dit team, maar verloren we helaas met twee punten verschil. Tijd voor revanche ! Weer een prachtige pot. Iedereen gaf alles. Jon maakte layout D’s, Lisa gooide prachtige lange worpen. Puntje voor puntje. Het was de wedstrijd waarop we hadden gehoopt. Helaas maakten we net wat foutjes teveel en wisten we niet al onze welverdiende turnovers te verzilveren. De eindstand was 8-10, jammer. Maar goed, de herinnering aan een waanzinnige wedstrijd waarin iedereen alles had gegeven, waarin we elkaar als team zo goed vonden en met een fantastische spirit, maakte veel goed.
De teleurstelling werd gelukkig snel een beetje weggenomen omdat Michiel natuurlijk had uitgerekend dat we, ondanks dit verlies, toch door waren naar de kwartfinales. Spannend, wie zou er doorgaan naar de halve finale ? ‘La Gruyitas’ of wij ? We streden voor wat we waard waren, vochten voor elke D. Als een hecht team werkten we keihard voor elkaar, maakten we layout D’s en gooiden we prachtige lange ( misschien soms iets te lange ) worpen. Tegen het einde van de wedstrijd leek het de goede kant op te gaan. Het NBFT stond met twee punten voor. Helaas vocht ‘La Gruyitas’ zich sterk terug in de wedstrijd en misschien was het de vermoeidheid, misschien een gebrek aan focus, maar helaas verloren we opnieuw een super spannende wedstrijd met 8-10. Wat een dag. Wat een niveau. Wat een waanzinnig team. Wauw !
Op de laatste speeldag van het toernooi hadden we nog twee wedstrijden de kans om te laten zien wat we kunnen. De vijfde plek was nu nog het hoogst haalbare. We hesen onszelf weer in de inmiddels iets minder witte Yellowbrick reversibles voor de warming-up. Onze eerste tegenstander – overigens opnieuw pas om 11.00 uur, hoera ! - was WindsNRoses. Rogier bracht zijn team weer in de juiste mindset en na een paar punten waren we weer helemaal on fire. Marieke maakte een ongelofelijke layout D en Justine had de ene na de andere prachtige grab. ‘WindsNRoses’ bleek een solide tegenstander en speelde sterk. Maar wij waren natuurlijk niet zomaar te verslaan. Barry bedacht zich halverwege dat continu domineren een goed idee was en scoorde punt na punt boven de hoofden van de tegenstanders. Eindstand 11-7.
En toen ... jaaaaa … de laatste wedstrijd tegen Ierland voor plek 5. De strijd tussen de Ieren en de Dutchies werd hervat. Iedere keer is het weer een feest om tegen Ierland te spelen, want wie er wint is vooraf nooit duidelijk. Captain Michiel bracht ons in de juiste focus en vertelde voor de wedstrijd dat we alles moesten geven. Het zou een strijd worden om het laatste, winnende punt. En jawel hoor, dat gebeurde ook. Na een sterk begin aan de wedstrijd stonden we drie punten voor op de sterk spelende Rory en zijn team. ( Gaaf ! We staan voor ! O nee, focus op het spel, cirkel 1 ! ) Maar de Ieren geven nooit op. Ook niet op een zonnig strand in Lanzarote. Ze knokten zich terug en met een onbeschrijfelijke ‘greatest’ scoorden ze de gelijkmaker, 9-9. Universe. Echt ? Ja.
Helaas, het mocht niet baten. Nadat we een eerste turnover hadden hersteld forceerden de Ieren even later door een sterke mark een tweede turnover op eigen helft. En solide als we dat team kennen, scoorden ze het laatste punt. Damn. Heel erg jammer.
Toch duurde het voor de meesten van ons niet heel lang om super trots terug te kijken naar een heerlijke laatste wedstrijd van het toernooi. Een zesde plek in een sterk deelnemersveld van 24 teams en een gedeelde vierde plek in de Spirit zijn resultaten om trots op te zijn. Het was een prachtig weekend en een mooie afsluiter van het beach-seizoen.