Een paar weken geleden stond het Nationaal Mixed Team nog in de kwartfinales van Paganello tegen Duitsland en werd Tsjechië nog op universe point verslagen in een winderige laatste wedstrijd. Maar na maandenlang trainen in zon, regen, kou en vooral met heel veel wind was het zondag 5 mei dan eindelijk zo ver. Nu zouden al deze momenten waarvoor we getraind hadden samen komen op het Europees beachkampioenschap in Portimão.
We kwamen ’s avonds aan. De zon scheen nog, maar het was een beetje koud en vrij winderig al. Met het team bijeen in prachtige appartementen tien minuten van de velden waren we allemaal erg enthousiast voor onze eerste pot tegen Engeland de volgende middag na de openingsparade.
Op die parade werd voor ons duidelijk hoe groot de Nederlandse equipe inmiddels is geworden. Een grote serie oranje spelers liep rondom ons de arena in en vulde ons met veel enthousiasme voor de rest van de dag. Het was warm maar winderig, precies zoals we geoefend hadden, maar dan beter. Net gesettled begonnen we meteen met twee wedstrijden. De eerste daarvan tegen GB werd goed gestart. Zo goed zelfs dat we comfortabel op een 5-2 voorsprong kwamen en het erop leek alsof we dat vast zouden houden. Met name omdat we eerder op een toernooi in Valencia al hadden gezien dat we tegen ploegen als GB een erg goed resultaat konden leveren, zat dit ook bij hen in het hoofd. Door enkele onfortuinlijke turn-overs tegen de wind bleek het kwartje toch de andere kant op te vallen en eindigden we met 8-9 verlies. Desondanks een zeer krachtige start van het toernooi !
We mochten hierna tegen Luxemburg ons verlies rechtzetten en dat deden we in de arena op grootse wijze. 13-1 werd het maar liefst. En zelfs het enige punt dat werd gemaakt tegen ons werd behoorlijk goed verdedigd, zowel Tajji als Dianne wisten hun handen nog aan deze schijf te krijgen voordat deze werd gevangen. Door het resultaat van de eerste game in een pool van slechts drie teams, werden we echter wel in de lower pools geplaatst om nog een plekje voor de kwartfinales te bemachtigen.
In die lower pool bestaande uit België, Oostenrijk, Polen, Currier Island en Slowakije trokken we als team gestaag naar elkaar toe. Snelle overwinningen op dag 2 op België (8-5) en Currier Island (13-3) leidde ons meteen al naar een goede plaatsing. Winst tegen Oostenrijk en Slowakije zou ons zeker maken van plaatsing voor een mogelijke prequarter ( die voor de eerste drie teams per pool was weggelegd ). De wind was nog steeds vrij sterk en de scores lagen daardoor niet ver uit elkaar. We verloren op universe point van Oostenrijk waardoor we zeker moesten winnen tegen Slowakije. Deze wedstrijd bleef tot het eind nog heel spannend. Met name bij de Slovaken bleef dit steken, want die wisten de wedstrijd niet alleen te verliezen in score (9-6), maar ook in Spirit. Een SotG waar nog lang over nagepraat is.
Dit zette ons goed op voor de pre-quarter, maar niet voordat we nog een wedstrijd tegen Polen moesten spelen. We moesten ’s ochtends om half 9 aantreden tegen Polen. Terwijl ons team nog aankwam, zat het Poolse team al in een rij op het veld te mediteren. Veel blikken werden over en weer gewisseld. Zelfs onze warming ups bleken verschillend te verlopen. In de wedstrijd ging het echter vrij gelijk op. Prachtige lay-outs van Sanne en mooie worpen zorgden dat we in de wedstrijd bleven, maar hun topscorer Michal Rudy maakte het onze defense zeer zwaar. Ze kwamen in een wedstrijd tot 12 op 11-9 voorsprong. Echter, het echte beest wakkerde aan in Nederland en wij scoorden drie punten op rij om toch nog te winnen, bijna een kwartier na tijd ! We waren in extase dat we op deze manier de pre-quarter mochten halen. Onze fans ook, getuige alle apps en belletjes die we daaropvolgend hebben mogen ontvangen ( bedankt ! )
Nog geen anderhalf uur later volgde die pre-quarter en wel tegen de Tsjechen. Anders dan de vorige keer dat we elkaar zagen was er nu helemaal geen wind, het zou dus een hele andere pot worden. Van de eerste vijf punten scoorde Tsjechië er vier, maar niet zonder problemen. Bijna elke worp die zij gooiden was op een hoge stall-count, of dichtbij één van onze verdedigers, maar het lukte ons gewoon net niet omn een D te maken. Na dit begin hebben we de rest van de wedstrijd gewoon punten geruild, maar bleek het gat op het eind toch iets te groot om te dichten. Verslagen stonden we met z’n allen in een huddle naast het veld. Zo’n exit van het toernooi hadden de meeste van ons niet verwacht en van alle teams die we konden ontmoeten ( Spanje, Zweden, Italië ) leek Tsjechië toch wel het meest verslaanbaar.
De frustratie was goed te voelen, maar moet door Belgie ongetwijfeld nog beter zijn gemerkt. Nog diezelfde dag als de extatische winst op Polen en de teleurstelling van het verlies tegen Tsjechie, stonden we weer oog in oog met de Belgen. Deze wedstrijd was voor ons en niemand zou ons dat afpakken. Tot aan 9-0 hadden de Belgen geen enkele kans om te scoren. De wedstrijd eindigde met 13-2 in ons voordeel en dat terwijl de Belgen nog redelijk in de buurt bleven in het eerdere duel dat we tegen ze speelden.
De volgende en daarmee laatste dag volgde een strakke wedstrijd tegen Oekraïne waar het beide kanten op had kunnen gaan. De hele wedstrijd gingen we nek aan nek en een strakke zone maakte dat de Oekraïners het niet makkelijk hadden. Desondanks gooiden ze veel hucks naar hun dames en pakten ze regelmatig op het randje van het veld een worp waarmee ze toch nog wonnen. Met 11-13 werden we daarmee geplaatst voor de finale voor de elfde plek, tegen Zweden dit maal. Ook een team waar we eerder ( in Valencia, wederom met wind ) sterk tegen hadden gespeeld, maar toch op universe pointvan hadden verloren. Deze pot ging nek aan nek tot 3-5. En hoewel de Zweden maar met tien spelers in deze wedstrijd stonden gaven ze zich niet makkelijk gewonnen. Ze maakten redelijk veel D’s, maar onze zone zette de Zweden heel vaak vast vlak voor of in hun eigen eindzone. Zo werden ze gedwongen risicovolle opties te nemen die wij konden omzetten in strakke offensieve punten. Na 3-5 achter te staan scoorden we hierdoor negen punten op rij. Zweden wist nog een punt te scoren, maar de wedstrijd was toen eigenlijk al beslist, 13-6 voor ons.
Al met al hebben we laten zien dat Nederland er bij hoort en zeker angstgegner is van de Engelsen en de Duitsers. Het resultaat smaakt naar meer en in 2021 op het WK gaan we dat gewoon weer bewijzen !
Foto's van Martine